آرامگاه فردوسی مشهد

امروز شال و کلاه کردم و برای بازدید آرامگاه شاعر بزرگ، فردوسی به طوس که در منطقه دوازده مشهد است رفتم. صلا اگر مشهد بیایم و به طوس نروم که سفرم کامل نمی شود. فضایی سرسبز به مساحت حدود شش هکتار که در آن تندیسی زیبا از فردوسی نیز به چشم می خورد این تندیس را ابوالحسن صدیقی ساخته است. در این فضا، موزه، کتابخانه، آرامگاه مهدی اخوان ثالث و چندین غرفه فروش صنایع دستی و لباسهای محلی نیز بودند. معماری داخلی بنای یادبود خیلی زیبا بود و توجه ما را جلب کرد. کاشی کاری های بسیار جذاب، نقوش سنگی برجسته از داستانهای شاهنامه و کتیبه های سنگی از سروده های زیبای فردوسی که برای من جذاب بود به چشم می خورد. قدم زدن در این فضای آرام بخش، حسی وصف نشدنی به انسان می بخشد. روی نیمکتها و کنار گلهای رنگارنگ که می نشینم خود به خود شعر خواندنم می گیرد. چشمهایم را بستم و هرچه از فردوسی در حافظه ام داشتم با خودم دکلمه کردم. از غرفه هایی که در همین محوطه بودند. یک نوشیدنی خردم و مشغول تماشای غرفه ها شدم. یک شاهنامه ی زیبا برای یادگاری خریدم.

هنگام ورود برگه هایی با عکسهایی از این آرامگاه و چند شعر از فردوسی برای آشنایی بیشتر با این بنا به ما دادند. طبق نوشته های این برگه این بنا به دست هوشنگ سیحون با اندکی تغییر در طرحی از کریم طاهر زاده بهزاد ساخته شده است. معمار مجری ساختمان حسین لرزاده و حسین حجارباشی زنجانی و تقی درودیان مباشر بوده اند.

نکته ای که نظرم را جلب کرد این بود که شهرداری مشهد و شورای شهر در حال بازپیرایی قسمت جلو خان مقبره بودند و برای اردیبهشت سال 1398 مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت. از این توجه شهرداری به مکان های فرهنگی خیلی خوشحال شدم.

دوستان در پست بعد لذیذ ترین غذای مشهدی را به شما معرفی خواهم کرد. با من همراه باشید.